Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Ο κακός μας εαυτός

Με λύπη και οργή παρατηρώ τους πολιτικούς των δύο μεγάλων κομμάτων, κυρίως του ΠΑΣΟΚ, να υποδαυλίζουν το κλίμα συναίνεσης που έχει δημιουργηθεί μπορστά στον τεράστιο κίνδυνο που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Το κυβερνών κόμμα, αμήχανο μπροστά σε μια κατάσταση που προφανώς δεν είχε προβλέψει ούτε κατά το ελάχιστο προεκλογικά, επιλέγει να ανοίξει εξεταστική για την οικονομία, τώρα που η χώρα βράζει. Αναρωτιέμαι ποιοί θα καθίσουν στο εδώλιο. Ο Καραμανλής, ο Σημίτης, ο Ανδρέας, όλος ο ελληνικός λαός που τόσα χρόνια τους ψήφιζε γιατί τον ψευτοβόλευαν; Αναρωτιέμαι ποιούς ωφελούν αυτή τη στιγμή τέτοιες αντιπαραθέσεις. Όταν το σπίτι σου καίγεται, η ψύχραιμη αντιμετώπιση είναι να σώσεις ό,τι μπορείς και όχι να προσπαθείς (με αρκετή δόση υποκρισίας μάλιστα) να βρεις τους εμπρηστές. Υπάρχει χρόνος για αυτό αργότερα.

Συμβαίνει σε όλους τους λαούς, αλλά σε αυτόν τον τόπο η εσωτερική διχόνοια είναι μόνιμη πληγή. Στη Θεσσαλονίκη έτρωγαν τις σάρκες τους εντός των τοιχών όταν οι Οθωμανοί κύκλωναν την πόλη. Στην επανάσταση φυλάκιζαν τον Κωλοκοτρώνη όταν ο Ιμπραήμ πατούσε την Πελλοπόνησο. Το '22 μία από τα ίδια. Για τον εμφύλιο δεν υπάρχουν λόγια. Ως πότε σε αυτόν τον τόπο θα κυνηγάμε να βρούμε τον "ντόπιο τον εχθρό"; Ο εχθρός είναι ένας και είναι ο κακός, ο πολύ κακός μας εαυτός.