Το να είσαι πολιτικός και να λες την αλήθεια στη χώρα μας είναι, από ό,τι φαίνεται, όχι μόνο ασυνήθιστο, αλλά και απαγορευμένο. Ο κ. Σαχινίδης παρέβηκε αυτό το νόμο εχθές, και ο κ. Παπουτσής έσπευσε να τον "λιντσάρει" (όπως εύστοχα παρατήρησε στη συνέχεια ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Γεωργιάδης) και να τον επαναφέρει στη γνωστή ελληνική πολιτική τάξη: "Μη λέτε αλήθειες! Ο (μωρός) λαός μας θα ξυπνήσει!".
Ήρθε η ώρα (οι συνθήκες την έφεραν) που το μωρό μεγάλωσε και άρχισε συνειδητοποιεί σε τι κόσμο ζει: έναν κόσμο άδικο, με απατεώνες έμπορους και τραπεζίτες που ορίζουν τις τύχες των λαών και έχουν γνώμονά τους μόνο το κέρδος. Συνειδητοποιεί επίσης ότι είναι και απροετοίμαστο για αυτόν τον κόσμο, διότι δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να μάθει να αμύνεται αποτελεσματικά έναντι όλων αυτών που το επιβουλεύονται. Τέλος, αντιλαμβάνεται την παταγώδη αποτυχία των κηδεμόνων που το ίδιο επέλεξε,οι οποίοι, συνδυάζοντας ένα μείγμα ανικανότητας και δόλου, αντί να του παρέχουν τη σωστή καθοδήγηση, το κοίμιζαν συνεχώς με παραμύθια, έτσι ώστε να σταματήσει να διαμαρτύρεται, να κλείνει τα μάτια και να μην τους αμφισβητεί.
Οι κηδεμόνες λοιπόν, οι ταγοί του ελληνικού κοινωνικού και πολιτικού συστήματος, βλέποντας την θέση τους να κλονίζεται, ψάχνουν, με δάκρυα στα μάτια αυτή τη φορά, να βρουν ένα καινούριο παραμύθι να πουν, να δείξουν ότι και αυτοί συμπάσχουν και να δικαιολογήσουν τη δική τους ανεπάρκεια όλα αυτά τα χρόνια. Προς Θεού βέβαια, όχι αλήθειες! Μόνο δάκρυα, συναίσθημα και παραμύθια. Ας τους προειδοποιήσει κάποιος ότι είναι μάταιος ο κόπος τους, τα άδεια πιάτα είναι τόσο διεγερτικά που εξουδετερώνουν και το πιο ισχυρό υπνωτικό που μπορούν να δώσουν.
Άνθρωποι σαν τον κ. Παπουτσή, πολιτικοί και τίποτα άλλο από τότε που θυμούνται τον εαυτό τους, έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση. Βλέπετε, έχουν συνηθίσει σε όλη τους τη ζωή να είναι ευχάριστοι και τα άδεια πιάτα των χειροκροτητών τους τους χαλάνε το φαγοπότι. Αρνούνται να καταλάβουν τι θα πει κέρδος, όχι από κάποια ηθική ανωτερότητα, αλλά γιατί πάντα όλα τους χαρίζονταν. Αρνούνται τι θα πει να χρειάζεται να δώσεις για να πάρεις γιατί έχουν συνηθίσει απλώς να παίρνουν. Συνειδητοποιούν ότι η γιορτή τελείωσε ξαφνικά αλλά αρνούνται να καθαρίσουν για να μην λερωθούν.
Για κάποιον πραγματικά ακατανόητο λόγο, ο κ. Παπουτσής ζει με την πεποίθηση ότι αποτελεί την ίδια την ενσάρκωση του ΠΑΣΟΚ. Έτσι μόνο εξηγείται το γεγονός ότι όταν αντιλήφθηκε ότι τα νέα μέτρα θα έχουν προσωπικό πολιτικό κόστος αναφώνησε ότι θα διαλυθεί το κόμμα (δηλαδή αυτός). Έτσι εξηγείται και το αχαρακτήριστο ύφος του, που εξέπληξε τους πάντες, απέναντι στον υφυπουργό των Οικονομικών ο οποίος απλά εξηγούσε το πώς λειτουργούν οι αγορές από τις οποίες εξαρτάται η οικονομική επιβίωση της χώρας μας.
Σε δεύτερη ανάλυση αναρωτιέμαι αν οι δηλώσεις του κ. Παπουτσή από το βήμα της Βουλής εχθές έγιναν από απλό πανικό, που εξηγείται εύκολα, ή από δόλο. Διότι είναι πολύ πιθανό ο ίδιος να έχει εκτιμήσει ότι το προσωπικό πολιτικό του κόστος πολλαπλασιάζεται από τη θέση του ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος στην παρούσα φάση, και να θέλει να εκβιάσει την καθαίρεσή του περνώντας στην αντιπολίτευση, εσωκομματική ή και εξωκομματική. Τραβηγμένο το σενάριο; Θα φανεί από τις επόμενες κινήσεις του ίδιου αλλά και από τις κινήσεις της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.
Όλα προμηνύουν μια δύσκολη τετραετία για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία καλείται να "βγάλει το φίδι από την τρύπα". Αν κατορθώσει να παραμείνει κυβέρνηση μέχρι τέλους, δε θα με εξέπληττε καθόλου αν κάποια στιγμή ο κ. Παπουτσής και οι όμοιοί του που δυστυχώς είναι πολλοί στο ΠΑΣΟΚ, επιλέξουν το δρόμο της αντιπολίτευσης.
Σχετικές ειδήσεις:
Πυρά εναντίον κυβέρνησης από Παπουτσή