Το να είσαι πολιτικός και να λες την αλήθεια στη χώρα μας είναι, από ό,τι φαίνεται, όχι μόνο ασυνήθιστο, αλλά και απαγορευμένο. Ο κ. Σαχινίδης παρέβηκε αυτό το νόμο εχθές, και ο κ. Παπουτσής έσπευσε να τον "λιντσάρει" (όπως εύστοχα παρατήρησε στη συνέχεια ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Γεωργιάδης) και να τον επαναφέρει στη γνωστή ελληνική πολιτική τάξη: "Μη λέτε αλήθειες! Ο (μωρός) λαός μας θα ξυπνήσει!".
Ήρθε η ώρα (οι συνθήκες την έφεραν) που το μωρό μεγάλωσε και άρχισε συνειδητοποιεί σε τι κόσμο ζει: έναν κόσμο άδικο, με απατεώνες έμπορους και τραπεζίτες που ορίζουν τις τύχες των λαών και έχουν γνώμονά τους μόνο το κέρδος. Συνειδητοποιεί επίσης ότι είναι και απροετοίμαστο για αυτόν τον κόσμο, διότι δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να μάθει να αμύνεται αποτελεσματικά έναντι όλων αυτών που το επιβουλεύονται. Τέλος, αντιλαμβάνεται την παταγώδη αποτυχία των κηδεμόνων που το ίδιο επέλεξε,οι οποίοι, συνδυάζοντας ένα μείγμα ανικανότητας και δόλου, αντί να του παρέχουν τη σωστή καθοδήγηση, το κοίμιζαν συνεχώς με παραμύθια, έτσι ώστε να σταματήσει να διαμαρτύρεται, να κλείνει τα μάτια και να μην τους αμφισβητεί.
Οι κηδεμόνες λοιπόν, οι ταγοί του ελληνικού κοινωνικού και πολιτικού συστήματος, βλέποντας την θέση τους να κλονίζεται, ψάχνουν, με δάκρυα στα μάτια αυτή τη φορά, να βρουν ένα καινούριο παραμύθι να πουν, να δείξουν ότι και αυτοί συμπάσχουν και να δικαιολογήσουν τη δική τους ανεπάρκεια όλα αυτά τα χρόνια. Προς Θεού βέβαια, όχι αλήθειες! Μόνο δάκρυα, συναίσθημα και παραμύθια. Ας τους προειδοποιήσει κάποιος ότι είναι μάταιος ο κόπος τους, τα άδεια πιάτα είναι τόσο διεγερτικά που εξουδετερώνουν και το πιο ισχυρό υπνωτικό που μπορούν να δώσουν.
Άνθρωποι σαν τον κ. Παπουτσή, πολιτικοί και τίποτα άλλο από τότε που θυμούνται τον εαυτό τους, έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση. Βλέπετε, έχουν συνηθίσει σε όλη τους τη ζωή να είναι ευχάριστοι και τα άδεια πιάτα των χειροκροτητών τους τους χαλάνε το φαγοπότι. Αρνούνται να καταλάβουν τι θα πει κέρδος, όχι από κάποια ηθική ανωτερότητα, αλλά γιατί πάντα όλα τους χαρίζονταν. Αρνούνται τι θα πει να χρειάζεται να δώσεις για να πάρεις γιατί έχουν συνηθίσει απλώς να παίρνουν. Συνειδητοποιούν ότι η γιορτή τελείωσε ξαφνικά αλλά αρνούνται να καθαρίσουν για να μην λερωθούν.
Για κάποιον πραγματικά ακατανόητο λόγο, ο κ. Παπουτσής ζει με την πεποίθηση ότι αποτελεί την ίδια την ενσάρκωση του ΠΑΣΟΚ. Έτσι μόνο εξηγείται το γεγονός ότι όταν αντιλήφθηκε ότι τα νέα μέτρα θα έχουν προσωπικό πολιτικό κόστος αναφώνησε ότι θα διαλυθεί το κόμμα (δηλαδή αυτός). Έτσι εξηγείται και το αχαρακτήριστο ύφος του, που εξέπληξε τους πάντες, απέναντι στον υφυπουργό των Οικονομικών ο οποίος απλά εξηγούσε το πώς λειτουργούν οι αγορές από τις οποίες εξαρτάται η οικονομική επιβίωση της χώρας μας.
Σε δεύτερη ανάλυση αναρωτιέμαι αν οι δηλώσεις του κ. Παπουτσή από το βήμα της Βουλής εχθές έγιναν από απλό πανικό, που εξηγείται εύκολα, ή από δόλο. Διότι είναι πολύ πιθανό ο ίδιος να έχει εκτιμήσει ότι το προσωπικό πολιτικό του κόστος πολλαπλασιάζεται από τη θέση του ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος στην παρούσα φάση, και να θέλει να εκβιάσει την καθαίρεσή του περνώντας στην αντιπολίτευση, εσωκομματική ή και εξωκομματική. Τραβηγμένο το σενάριο; Θα φανεί από τις επόμενες κινήσεις του ίδιου αλλά και από τις κινήσεις της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.
Όλα προμηνύουν μια δύσκολη τετραετία για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία καλείται να "βγάλει το φίδι από την τρύπα". Αν κατορθώσει να παραμείνει κυβέρνηση μέχρι τέλους, δε θα με εξέπληττε καθόλου αν κάποια στιγμή ο κ. Παπουτσής και οι όμοιοί του που δυστυχώς είναι πολλοί στο ΠΑΣΟΚ, επιλέξουν το δρόμο της αντιπολίτευσης.
Σχετικές ειδήσεις:
Πυρά εναντίον κυβέρνησης από Παπουτσή
3 σχόλια:
Το να χαραμίσεις μια ετικέτα του blog σου για τον κο Παπουτσή, μάλλον ήταν υπερβολικό...
Στο δια ταύτα...Ναι ο κος Παπουτσής παίζει τον ρ΄΄ολο που πάντα έπαιζε από τα νιάτα του, αλλά ίσως και μέσα στο κόμμα του θέλουν να παίζει αυτό το ρόλο γιατί χρειάζεται να πάρουν μη δημοφιλή μέτρα και κατά συνέπεια χρειάζονται κομματικά αντίβαρα που να δείχνουν ότι είναι μεν με το λαό αλλά αναγκάζονται από το τι βρήκαν να κάνουν την απαιτούμενη από τις περιστάσεις πολιτική.
Μόνο που φαίνεται ο κος Παπουτσής να παίζει το ρόλο του πιο έντονα απ' όσο ο σκηνοθέτης του έχει πει και αυτό να δούμε που θα βγάλει.
Σίγουρο είναι βέβαια ότι τα δυο κόμματα εξουσίας δεν είναι μονολιθικοί οργανισμοί και οι αποχρώσεις και εκφάνσεις που περιλαμβάνουν και τα δυο άνήκουν σε αρκετά διαφορετικούς ιδεολογικούς χόρους...άλλοι κρατιστές άλλοι σοσιαλιστές παλιάς κοπής άλλοι σοσιαλοδημοκράτες και φιλελεύθεροι ... πολλές καρυδιές με πολλά καρύδια.
Σε μια τέτοιασ περίσταση, αν δεν μπορείς σαν κόμμα εξουσίας να πείσεις τους δικούς σου όχι ότι χρειάζονται σκληρά μέτρα -δεν είναι εκεί το πρόβλημα- αλλά ότι τα μέτρα που παίρνεις δεν ανατροφοδοτούν την ίδια υπάρχουσα κοινωνική αδικία και ίσως τη χειροτερεύουν, τότε μδεν μπορείς να ελπίζεις σε τίποτα.
Μια κυβέρνηση που προσπάθησε να παρουσιάσει όλα τα χάλια μέσα στα στατιστικα του 2009, θεωρώντας ότι εύκολα θα ξεπεράσει το σκόπελο των κουτόφραγκων επιτρόπων και μετά εύκολα θα δείξει πρόοδο, αφού όλα τα χάλια θα τα έχει χρεώσει στους προηγούμενους, δεν περίμενε την χιονοστιβάδα των spreads και την πλήρη άρνηση των ισχυρών της Ευρωζώνης για απτή βοήθεια. Αποτέλεσμα είναι τα χάλια να γίνουν χάος ασυμμάζευτο και να καλούμαστε πια όχι απλά να βάλουμε πλάτη αλλά να ζούμε με μέτρα συνεχώς επιδεινούμενα επί ΜΗΝΙΑΙΑΣ βάσεως, χωρίς ορατή ελπίδα ανάκαμψης, σαν το Σίσυφο και το γνωστό αέναο βασανιστήριό του.΄
Θέλουμε να βοηθήσουμε την πατρίδα και δεν μας σταματούν Παπουτσήδες σε αυτό, αλλά δεν παύουμε παράλληλα να νοιώθουμε τα αιώνια κορόιδα όσων φάγανε ήπιανε γλεντήσανε και διώξανε και τα λεφτά τους έξω και οι προσπάθειες για να πιαστούν και να πληρώσουν στη δύσκολή περίσταση δείχνουν σε πρώτη φάση πολύ "χαλαρές"...
Αν ο κ. Παπουτσής ήταν ένας απλός βουλευτής τότε πράγματι θα ήταν χάσιμο χρόνου μια ανάρτηση με σχόλια για τις κινήσεις του. Ο κ. Παπουτσής όμως έχει υψηλό αξίωμα: είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, κατά κάποιον τρόπο η "φωνή του κόμματος" στη Βουλή, και επομένως τέτοιες δηλώσεις δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες. Επίσης, συμπεριφορά σαν τη δική του, έχουν όπως σημειώνω αρκετοί πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Παπουτσής είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Όσον αφορά την πολυφωνία στα κόμματα, συμφωνώ μαζί σου ότι είναι φυσιολογική. Η ανάρτηση όμως δεν επιπλήττει τη διαφωνία που έχει ιδεολογική βάση (αν και για να είμαι ειλικρινής δεν μπορώ να καταλάβω ποια είναι τα περιθώρια όταν παρακαλάς κάποιον να σου δανείσει), αλλά τη διαφωνία που εξυπηρετεί προσωπικά συμφέροντα πολιτικής επιβίωσης και μάλιστα σε περίοδο κρίσης.
Για το "φούσκωμα" των ελλειμμάτων στο οποίο αναφέρεσαι, κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα πρέπει να συμφωνήσουμε τουλάχιστον στους αριθμούς. Πόση είναι η ανεργία; 10%, 20% ή 30%; Πόσο είναι επιτέλους το έλλειμμα; 6%, 12,7% ή 15%; Αν αναρωτιόμαστε τόσο εμείς οι ίδιοι, σκέψου πόσο ανασφαλείς είναι και οι "καλοπροαίρετοι" δανειστές.
Δεν μπορώ να γνωρίζω αν όντως υπερεκτιμήθηκαν τα ελλείμματα, αυτό που μπορώ να συμπεράνω, και εδώ συμφωνώ μαζί σου, είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση έκανε πολύ κακή εκτίμηση της συμπεριφοράς των αγορών έναντι της Ελλάδας.
Τέλος, συμφωνώ απόλυτα στο ότι σε τέτοιες στιγμές κρίσης, αν το κυβερνών κόμμα εμφανίζει τόσο έντονα συμπτώματα "διχασμένης προσωπικότητας" τότε οι πιθανότητες επιτυχίας ρου είναι μηδαμινές.
Για την ετικέτα της ανάρτησης αναφέρθηκα (Παπουτσής) όχι για την ανάρτηση την ίδια...
Δημοσίευση σχολίου